صرف نظر از ظاهر فيزيکی، کامپيوترها به شش واحد تقسيم می شوند:

   1- واحد ورودی : اين واحد وظيفه دريافت اطلاعات را دارد. دريافت اطلاعات از طريق صفحه کليد، ماوس، اسکنر و  ميکروفن و ... انجام می پذيرد.

   2- واحد خروجی : وظيفه اين واحد، قابل استفاده کردن اطلاعات پردازش شده، در خارج از کامپيوتر می باشد و کامپيوتر از وسايلی همچون صفحه نمايش، چاپگر، بلندگو و ... برای اين منظور استفاده می کند.

   3- واحد حافظه : اين واحد وظيفه نگهداری موقت اطلاعات دريافت شده از واحد ورودی را دارا می باشد، تا اطلاعات، هنگامی که به آننها نياز است، به سرعت آماده پردازش شوند؛ همچنين اين واحد، اطلاعات پردازش شده را در خود نگهداری می کند تا در هنگام نياز، آنها را به واحد خروجی منتقل کند. ضمناَ اين حافظه، که حافظه اوليه نيز نام دارد، اطلاعات را تا هنگامی که کامپيوتر روشن می باشد در خود نگهداری می کند و به محض خاموش شدن کامپيوتر کليه اطلاعات موجود در آن نيز از دست می رود.

   4- واحد محاسبه و منطق : اين واحد وظيفه انجام اعمال محاسباتی مانند جمع، تفريق، ضرب و تقسيم، و نيز اعمال منطقی مانند مقايسه دو عدد و تشــخيص اينکه کدام يک بزرگتر است را دارا می باشد.

   5- واحد پردازش مرکزی : اين واحد وظيفه مديريت کامپيوتر را به عهده دارد و دايماَ در حال نظارت بخش های مختلف از قبيل واحد ورودی، واحد خروجی، واحد حافظه، واحد محاسبه و منطق و... می باشـد. مثلاً داده های وارد شـده از طريق واحـد ورودی را به واحـد حافـظه منتقل می کند و سپس داده ها را به واحد محاسبه و منطق فرستاده و پس از انجام عمليات مورد نياز بر روی آنها، داده ها را مجدداً به واحد حافظه منتقل کرده واز آنجا به واحد خروجی می فرستد.

   6- واحد حافظه ثانويه : اين واحد وظيفه نگهداری دايمی اطلاعات را دارا می باشد و با خاموش شدن کامپيوتر اطلاعات موجود بر روی آن از بين نمی روند. وسايلی مانند ديسک سخت (Hard Disk) ، فلاپی ، CD ، DVD و کارتهای حافظه جزء واحد حافظه ثانويه می باشند.