در مباحث قبلی با مفاهيم حافظه و انواع داده، اعمال محاسباتی، عبارات منطقی ودستورات ورودی وخروجی آشنا شديم. با اين مقدمات می توان نوشتن اولين برنامه را آغاز کرد و با اين برنامه نحوه اجرا و ساير جزئيات را مورد بررسی قرار خواهيم داد.

//first program in C++

#include <iostream.h>

int main ()

{

  cout << "Hello, This is a C++ program.";

  return 0;

}

قبل از هر گونه توضيح اضافی به شيوه نوشتن اين برنامه در ويرايشگر زبان ++C و نحوه اجرای آن می پردازيم

   برنامه ای که ما در اينجا نوشتيم يکی از ساده ترين برنامه هايی است که می توانيم به زبان ++C بنويسيم ، ضمن اينکه شامل دستوراتی است که تقريباً هر برنامه ++C به آنها نياز دارد. در اينجا به بررسی تک به تک دستورات برنامه فوق می پردازيم.

//first program in C++

   دستور فوق شامل توضيحات می باشد و تأثيری بر نحوه اجرای برنامه نخواهد داشت. هر نوشته ای که بعد از علامت // در زبان ++C قرار گيرد به عنوان توضيحات در نظر گرفته می شود. توضيحی که در اينجا مورد استفاده قرار گرفته به ما می گويد که اين اولين برنامه ما به زبان ++C می باشد. علاوه بر علامت // ، توضيحات را می توان بين */ و /* قرار داد. از شيوه جديد هنگامی استفاده می کنيم که توضيحات ما بيش از يک خط باشد.

/* This is a comment line.

   This is another comment line. */

   قرار دادن دستورات فوق در برنامه تأثيری بر خروجی ندارد و تنها توضيحاتی برای فهم بهتر برنامه می باشد.

#include <iostream.h>

   خطوطی که با علامت پوند # شروع می شوند دستوراتی برای پيش پردازنده می باشند. اين دستورات جزء خطوط اجرايی برنامه نمی باشند و نشانه هايی برای کامپايلر می باشند. در اينجا دستور فوق به پيش پردازنده می گويد که تعدادی از دستورات مورد استفاده در اين برنامه در فايل کتابخانه ای iostream.h قرار دارند. در اين مورد خاص فايل iostream.h شامل دستورات ورودی و خروجی ( مانند cin و cout) می باشد.

int main( )

   اين دستور شروع بدنه اصلی برنامه را مشخص می کند. تابع main اولين جايی از برنامه است که زبان ++C شروع به اجرای آن می کند. فرقی ندارد که تابع main را در کجا مورد استفاده قرار دهيم. ابتدا  وسط يا انتهای کدهای برنامه نويسی، در هر کجا که تابع main را قرار دهيم ، زبان ++C ابتدا به اين تابع مراجعه می کند. بعد از کلمه main يک جفت پرانتز ( ) قرار می دهيم، چون main يک تابع است. در زبان ++C تمام توابع دارای يک جفت پرانتز می باشند( در مبحث توابع به طور مفصل در باره نحوه ايجاد تابع و آرگومانها و ... صحبت خواهيم کرد). محتويات تابع main همانطور که در برنامه ديديد بين دو علامت { } قرار می گيرند.

cout << "Hello, This is a C++ program.";

   اين دستور کار اصلی مورد نظر در اين برنامه را که چاپ عبارت داخل کوتيشن " " بر روی صفحه نمايش است را انجام می دهد. همانطور که گفته شد هنگامی که می خواهيم از دستورات ورودی و خروجی استفاده کنيم بايد در ابتدای برنامه از دستور #include<iostream.h> استفاده کنيم. توجه داشته باشيد که بعد از هر دستور زبان ++C ملزم به استفاده از علامت ( ; ) می باشيم.

return 0;

   اين دستور باعث می شود که تابع main به پايان برسد و عدد صفر را به عنوان خروجی تابع بر می گرداند. اين مرسوم ترين روش برای پايان دادن به برنامه بدون دريافت هيچگونه پيغام خطا می باشد. همانطور که در برنامه های بعدی خواهيد ديد، تقريباً همه برنامه های زبان ++C با دستوری مشابه دستور فوق به پايان می رسند.

   نکته: بهتر است هر دستور زبان ++C را در يک خط جداگانه بنويسيم. البته در انجام اينکار الزامی نداريم ولی برای خوانايی بيشتر برنامه توصيه می شود از اين شيوه استفاده کنيد.