در برنامه نويسی به توابعی نياز پيدا می کنيم که نياز ندارند چيزی را به عنوان خروجی تابع برگردانند و يا توابعی که نياز به آرگومان و ورودی ندارند ويا هر دو. زبان ++C برای امکان استفاده از چنين توابعی، کلمه void را در اختيار ما قرار داده است. اگر بخواهيم تابعی بدون خروجی ايجاد کنيم کافی است به جای نوع داده خروجی تابع کلمه void را قرار دهيم. به تابع زير توجه کنيد.

void function (int num)

{

   cout << "My input is" << num << endl;

}

   همانطور که می بينيد اين تابع نيازی به استفاده از دستور return ندارد چون قرار نيست چيزی را به عنوان خروجی تابع برگرداند. تابع فوق بر اساس مقدار داده ورودی، پيغامی را بر روی صفحه نمايش چاپ می کند.

   حال که با void آشنا شديد می توانيم از اين به بعد تابع main را از نوع void تعريف کنيم. در اين صورت ديگر نيازی به استفاده از دستور return 0;در انتهای برنامه نداريم :

void main()

{

   دستورات برنامه

}

   به عنوان مثال برنامه برج هانوی را که در مبحث توابع بازگشتی نوشتيم با استفاده از نوع void بازنويسی می کنيم.

#include <iostream.h>

void hanoi(int, char, char, char);

void main( )

{ 

   cout<<"Moving 4 disks form tower A to C."<<endl;

   hanoi(4,'A','B','C');

}

void hanoi(int n, char first, char help, char second) {

   if (n == 1) {

       cout << "Disk " << n << " from tower " << first

            << " to tower " << second << endl;

   } else {

       hanoi(n-1, first, second, help);

       cout << "Disk " << n << " from tower " << first

            << " to tower " << second << endl;

       hanoi(n-1, help, first, second);

   }

}

   همانطور که در برنامه فوق می بينيد تابع hanoi بدون دستور return نوشته شده است، زيرا نوع تابع void می باشد، يعنی تابع بدون خروجی است و توابع بدون خروجی را می توانيم مستقيماً همانند برنامه فوق فراخوانی کنيد. يعنی کافی است نام تابع را همراه آرگومانهای مورد نظر بنويسيم.

   برای ايجاد توابع بدون آرگومان می توانيد در پرانتز تابع کلمه void را بنويسيد يا اينکه اين پرانتز را خالی گذاشته و در آن چيزی ننويسيد.

void function1();

int  function2(void);

   در دو دستور فوق تابع function1 از نوع توابع بدون خروجی و بدون آرگومان ايجاد می شود. و تابع  function2 از نوع توابع بدون آرگومان و با خروجی از نوع عدد صحيح می باشد، برای آشنايی با نحوه کاربرد توابع بدون آرگومان به برنامه زير توجه کنيد :

#include <iostream.h>

int function(void);

void main( )

{

   int num, counter = 0;

   float average, sum = 0;

   num=function();

   while (num != -1){

      sum += num ;

      ++counter;

      num=function();

   }

   if (counter != 0){

      average = sum / counter;

      cout << "The average is " << average << endl;

   }

   else

      cout << "No numbers were entered." << endl;

}

int function(void){

  int x;

  cout << "Enter a number (-1 to end):";

  cin >>x;

  return x;

}

   همانطور که در برنامه فوق مشاهده می کنيد تابع function از نوع توابع بدون آرگومان می باشد و دارای خروجی صحيح می باشد. اين تابع در برنامه دو بار فراخوانی شده است و وظيفه اين تابع دريافت متغيری از صفحه کليد و برگرداندن آن متغير به عنوان خروجی تابع می باشدو دستور num=function() عدد دريافت شده از صفحه کليد را در متغير num قرار می دهد اگر به ياد داشته باشيد اين برنامه قبلاً بدون استفاده از تابع در مبحث ساختار تکرار while نوشته بوديم. برای درک بهتر اين برنامه توصيه می شود آن را با برنامه موجود در مبحث ساختار تکرار while مقايسه کنيد، و متوجه خواهيد شد که تابع function  ما را از دوباره نويسی بعضی از دستورات بی نياز کرده است و نيز برنامه خلاصه تر و مفهوم تر شده است.